rólegur

Hélt að mestu kyrru fyrir kíkti þó á matarmenninguna í Ebisu. Braut þar odd á oflæti mínu og spurði heima mann um samband Japans og BandalagsGoðorðanna á Vínlandi. Sá gagnrýndi kerfið með þeim orðum að menn í stjórnkerfum beggja landa þyrftu að tala saman, svo Japanir gætu fengið nautakjöt sem þeim þætti boðlegt. Ég bauð upp á að Íslenskt lambakjöt kæmi í staðinn fyrir nautakjöt. Þá var mér svarað þannig að lambakjöt væri ekki borðað í Japan, það væri kannski borðað á Hokkaido, en ekki í Japan.